Tarihçe... Yükseliş cemiyetinin sonu, Teşkilat'ın kuruluşu ve Klanlar devri (1980-1990)

Yükseliş cemiyetinin sonu, Teşkilat'ın kuruluşu ve Klanlar devri (1980-1990)

80'lere girilmesi ile birlikte Eminönü'nün yorgun ve tekdüze yaşamında, trajik bir olay daha vuku buldu. 1981 yılında, Aydemir Bey'in eşi Münevver Hanım, alerjik bir hastalık sonucunda kısa sürede bitkin düştü ve vefat etti. Münevver Hanım'ın vefatı bütün Eminönü'nde büyük üzüntü ile karşılandı. Kendisi Yükseliş Cemiyeti içerisinde bir çok önemli vazife üstlenmiş, ancak hiç bir zaman ön plana çıkmak istememişti. Cenazesinde, bütün İstanbul halkı bulundu. Bu olayın en büyük sonuçlarından biri Aydemir Bey'in, yıl sonunda Yükseliş Cemiyet'i başkanlığı görevinden ayrılması idi.

"Aydemir, meteorun ilk zamanlarındaki yıkım ve kıyımdan çok etkilenmişti. Bana söylediğine göre kendisine bir söz vermiş, çok sevdiği eşi Münevver Hanım'ı, meteor ve onun getirdiği iğrençliklere teslim etmeyeceğine dair. O Münevver Hanım'ın olabildiğince normal bir yaşam sürüp, yaşama vedasının da normal nedenlerden olmasını istiyordu. Hastalık başlangıcından itibaren, hemen her günü onların evinde geçirdim . Aydemir, Münevver Hanım'ın yanında çok az ayrıldı. Bir bahar sabahı ölüm Münevver Hanımı aramızdan ayırdığında, belki de Aydemir Bey'in tek tesellisi, onu sevdikleriyle beraber, uğurlamış olmaktı. Sonrasında Aydemir Bey Yükseliş Cemiyet'indeki yarım kalan işlerini bir bir tamamladı ve yöneticilik ve hatta üyelik dahil her şeyden elini eteğini çekti. Çocukları Sevgi ve Oktay ile beraber sakin bir yaşam sürdü."

Nihat Bey ile söyleşi. Ekim 1989

Aydemir Bey'in ayrılışı sonrasında Yükseliş Cemiyeti başkanlığına Ziya Bey geçti. Ancak Yükseliş Cemiyeti, 14 Nisan olaylarından sonra eski heyecanını kaybetmişti.Cemiyet genel olarak büyük atılımlar yapmaktan çok, yapılması gereken işleri yapan bir devlet kurumu niteliği kazanmıştı. 1983 yılında Cemiyet Yönetim Kurulu'nun desteği ve Şehir Meclisinin kararı ile Yükseliş Cemiyeti kapatıldı ve yerine Yükseliş Cemiyeti'nin son yıllarda kazandığı kimliğin bir devamı niteliğinde olan, ancak tarafsızlık politikasını benimsemiş "Teşkilat" kuruldu. Ziya Bey, meclis tarafından Teşkilat başkanlığına önerildiyse de, o bu görevi kabul etmedi ve Agah Bey, 1983 yılında Teşkilat'ın başkanı seçildi.

1983 yılının yaz ayında Gediz Bey, Yavuz Binbaşı ve yandaşları, Eminönü'nde o zamana kadarki en güçlü oluşumu, büyük bir nefret üzerine temellendirdiler. Lodos Klanı, sayıları birkaç yüze varan tecrübeli savaşçı, büyücü ve şifacı tarafından kuruldu. Klan, meclis ve teşkilat tarafından tedirginlikle karşılansa da, yaratıkları yok etmek üzerine kurdukları stratejileri, Eminönü'nün menfaatleri ile çelişmiyordu. Aslında bu tedirginliğin en büyük nedeni, klanın yaptığı propagandaların tamamının öfke ve kudret üzerine yönlendirilmiş olması idi. Lodos Klanı'na göre mahluklar bu dünya üzerinden temizlenmeleri gereken hastalıklardı.

1984 yılında, İstanbul'un çeşitli bölgelerinden gelen bir takım kanunsuz insan çetelerinin Meteor tarafında kendilerine bir kurtarılmış bölge yarattıkları tespit edildi ise de buna olumlu yaklaşıldı. Agah Bey, bu kanunsuz grupların, Teşkilat ile aralarında bir çatışma çıkmaması amacıyla liderleri ile görüşmeler yaptı. Ve bazı anlaşmalar yapıldı.

1984 yılında Handan Hanım öncülüğünde bir araya gelen eski Arzın Çocukları gazetesi ekibi, var olan yaratık karşıtı sert politikalara karşı durmak amacıyla Arzın Çocukları birliğini kurdular ve eski gazete yandaşlarını da yanlarında topladılar. Birlik, dünya üzerinde var olması muhtemel uzlaşılabilir yaratıkları saptamak amacıyla bir keşif komitesi kurdu. Bu komite, silahlı savaşçı, büyücü ve şifacılardan oluşuyor ve meteor bölgesinin bütün tehlikelerine karşın, iletişim kurulabilecek mahlukları arıyorlardı.

1986 yılında meteor bölgesinde maden çıkartmak amacıyla kazı yapan Arzın Çocukları keşif grubundan bir ekip, büyük bir mekanın girişi olduğu düşünülen bir yer keşfetti. Arzın çocukları bu yeni mekanı uzun bir süre gizli olarak araştırdı. Adem Bey önderliğindeki küçük keşif ekipleri bu büyük girişin toprak altında kalmış kısımlarını ortaya çıkartmak için aylarca kazma salladılar. Ardından giriş kısmı şaşırtıcı derecede sağlam kalmış büyük bir hole doğru açıldı. Burası prizmatik şekillerin hakim olduğu, değişik bir medeniyete ait olduğu izlenimini veren bir mekandı. Arzın Çocukları bu büyük holü araştırmaya başlarken, onları takibe almış bir Lodos ajanı, bu faaliyetleri Lodos Klanı'na bildirdi. Araştırma günlerinden birinde bölge Binbaşı Yavuz önderliğindeki Lodos Klanı mensupları tarafından basıldı. Bundan sonrası sadece söylentilerden ibaret. Her iki klan mensupları arasında her ne geçtiyse de, bunun şahidi kalmadı. Tek bilinen bu iki grubun arasında çatışma çıktığı (ki bunu orada araştırma yapan bağımsız teşkilat yetkililerinin incelemelerinden anlıyoruz), Binbaşı Yavuz ve Adem Bey dahil bütün herkesin öldüğü. Çatışma sebebinin muamması bir yana, en büyük gariplik , arada başka bazı silahlara dair izlerin de bulunduğu. Ne Lodos'ta, ne de Arzın çocuklarında bulunmayan bazı silahlar.

Tabii bu olaylar iki taraf arasında farklı yorumlandı. Güneşin öncüleri lideri Gediz bey, Binbaşı Yavuz'un kaybından dolayı çok öfkelenerek, Arzın Çocuklarını gizli işler çevirmek ve yaratıklarla birlik olmakla suçlarken, Arzın Çocukları lideri Handan Hanım ise, Lodos'un, Arz'ın keşif ekibine saldırdığını, o zamana kadar hiç bir olayın vuku bulmadığı o yerde bilinçli katliam yapmakla suçladı.

Teşkilat, olayların büyümesini engellemeye çalıştıysa da, artık bazı şeyler geri dönülemeyecek noktalara geldi. Şehrin içinde olmasa da Lodos ve Arz klanları arasında Meteor bölgesinde çatışmalar çıkmaya başladı.

1987 yılının başlarında Eminönü Şehir Meclisi ile, menşei tam olarak bilinmeyen, meteorlu tüccarlar arasında ticari bağlar gelişti. İstanbul'un işgal altındaki çeşitli bölgelerine gizli olarak girebilen bu yeraltı oluşumu, inişli çıkışlı fiyatları ve bazı neredeyse bulunmaz malları temin etmesiyle, Eminönü için dahi cazip bir pazar olmuştu. Bu tüccarların içerisinde fare adamların, hatta köle olarak cinlerin de çalıştırılması, Eminönü'nde oldukça merakla karşılandı. Oluşumun başındaki Mebrure hanım, oldukça enteresan bir kişilikti. Geçmişi ile ilgili çok az bilgi bulunan, sert yüz hatlarına sahip bu enteresan kadın, ticari ve politika yeteneği ve yaptığı yerinde manevralar ile, mahluklar dışındaki zeki varlıkların ilgi odağı olmuştu.

1987-88 yılları, çoğunluğu meteor bölgesinde olmak üzere, klanlar arası çatışmalar ile geçti. Bu çatışmalarda her iki klan da büyük kayıplar verdiler. Klan liderlerinden, en basit klan üyesine kadar bütün klan üyeleri silahlı idi artık. Arz lideri Handan Hanım, 70'lerde başladığı büyü çalışmalarını iyiden iyiye geliştirmişti. Lodos klanında ise, Gediz bey bizzat talimlere katılıyordu. Herkesle beraber gösterdiği bu direnç, üyelerin Lodos'a daha da bağlanmalarına neden oluyordu.

1989 yılında, klanlardaki görev dağılımları iyice belirginleşmişti. Belki de benzer çevresel şartlardan ötürü, benzer bir görev dağılımı göze çarpmaktaydı iki klan arasında. Klanların da kendi içlerinde meclisleri vardı ve oylamayla, çeşitli önemli mevkilere gelmek üzere, kendini kanıtlamış üyeler arasından seçimler yaptılar.

Lodos'ta bu mevkilerden biri klan demircisi idi ve Lodos klan demircisi Cevdet usta, 1989'da o zamana kadar yapılmış en değerli silahı ki bu bir balyozdu, Lodos baş savaşçısı, Binbaşı Yavuz'un adamlarından, Üsteğmen Nazım için dövdü. 1989-91 yıların arasında, bu balyoz'la kazandığı başarıların ardından, Üsteğmen Nazım'ın adı, Balyoz Nazım olarak anılır oldu.